Medyczna marihuana jest terminem używanym do pochodnych z rośliny Cannabis sativa. Jest to w zasadzie ten sam produkt co marihuana rekreacyjna, ale używany do celów medycznych, a zatem proces jego powstawania jest na całym etapie ściśle kontrolowany.
Rośliny wykorzystywane na potrzeby uprawy medycznej marihuany to konopie siewne (włókniste) oraz indyjskie. Zawierają one ponad sto różnych związków zwanych kannabinoidami o wyjątkowych właściwościach terapeutycznych, z których dwa główne to CBD (kannabidiol) i THC (tetrahydrokannabinol).
Medyczna marihuana jest surowcem farmaceutycznym, a zatem jak każdy z nich może powodować skutki uboczne, jednakże w przypadku tego produktu działania niepożądane mają z reguły łagodny przebieg i mijają samoistnie.
Historia konopi sięga aż 12 tys. lat wstecz. Jednak pierwszy zapis o “medycznej marihuanie” czyli konopiach indyjskich pochodzi z 2737 r.p.n.e i jest autorstwa chińskiego cesarza. W swojej książce opisał on jak używano konopi do leczenia m.in. zaparć, reumatyzmu i artretyzmu.
Do leczenia nowotworów konopie indyjskie jako pierwsi wykorzystali Egipcjanie i chociaż niewiele wiadomo w jakim stopniu okazywały się one skuteczne, to w onkologii i leczeniu raka stosowane są do dziś.
Do medycyny zachodniej konopie indyjskie wprowadzone zostały w połowie XIX wieku, a dokładnie w 1830 roku. Podczas jednej z podróży do Indii irlandzki lekarz William Brook O’Shaughnessy miał okazję zaobserwować zastosowanie konopi w leczeniu, a swoimi obserwacjami i wnioskami podzielił się z lekarzami w Anglii. Po opublikowaniu jego doniesień o możliwości leczenia skurczy mięśni, padaczki i bólu za pomocą “medycznej marihuany”, popularność leków na bazie konopi znacznie wzrosła w Europie i Ameryce Północnej.
Między 1851 i 1941 rokiem w Stanach Zjednoczonych konopie przestały być powszechnie przepisywane i odeszły w zapomnienie, ponieważ zaczęto je zastępować środkami farmakologicznymi.
Obecnie konopie indyjskie (medyczna marihuana) wracają do łask nie tylko za sprawą szeroko prowadzonych badań naukowych potwierdzających właściwości lecznicze tej rośliny, ale także dzięki pacjentom, którzy deklarują, że marihuana pomaga im leczyć różne objawy i ułatwia codzienne funkcjonowanie. Nie bez powodu coraz więcej państw decyduje się na legalizację marihuany nie tylko do celów leczniczych, ale i do użytku rekreacyjnego.
Konopie w różnych dziedzinach wykorzystywano już w czasach prasłowiańskich. Z nasion wyciskano olej, a włókna służyły do tworzenia lin i tkanin. Nasiona konopi odgrywały szczególną rolę w czasie postów i świąt, podczas których jedną ze spożywanych potraw obrzędowych była siemieniotka.
Psychoaktywne działanie konopi dokładnie opisał lekarz i botanik Szymon Syreniusz w swojej pracy z 1613 roku. Podkreślił w niej, że po zażyciu konopi można mieć wizje, halucynacje i zmiany nastroju. Opisał także bitwy ze Wschodu, podczas których marihuana dodawała żołnierzom odwagi.
Wzmianki o konopiach odnaleźć można także w klasykach polskiej literatury w dziełach Adama Mickiewicza, Marii Konopnickiej i Henryka Sienkiewicza.
Marihuana do użytku medycznego została zalegalizowana w Polsce w listopadzie 2017 roku, jednak aby z niej skorzystać pacjenci musieli poczekać prawie dwa lata. Pierwsze dostawy suszu dotarły do Polski dopiero w styczniu 2019 roku. Obecnie medyczną marihuanę można kupić wyłącznie w aptekach po okazaniu recepty od lekarza specjalisty lub pierwszego kontaktu. Marihuana do celów rekreacyjnych wciąż pozostaje w Polsce nielegalna.
Medyczna marihuana to potoczna nazwa suszu żeńskich kwiatostanów konopi siewnych i indyjskich.
Konopie siewne, inaczej włókniste, to jedyne konopie, które można legalnie uprawiać w Polsce, pod warunkiem, że stężenie THC w roślinach nie przekracza 0,3%. Do ich uprawy wymagane jest wpis do Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. Znikoma zawartość THC i wysoka zawartość CBD to główny cechy konopi siewnych odróżniające je od konopi indyjskich. Konopie siewne wykorzystywane są w przemyśle włókienniczym, budowlanym, chemicznym i kosmetycznym. Stosowanie konopi siewnych w celach leczniczych opiera się głównie na olejkach i ekstraktach CBD i CBG oraz oleju z nasion konopi.
Konopie indyjskie uprawiane na potrzeby medyczne rosną w kontrolowanych warunkach, co zapewnia ich najwyższą jakość oraz jednorodność zawartych w nich substancji aktywnych. Uprawa konopi indyjskich w Polsce jest dozwolona jedynie przez instytuty badawcze do celów naukowych. Jedyną możliwością stosowania ich do celów leczniczych jest zakup medycznej marihuany w polskich aptekach.
Konopie mogą być wykorzystywane do celów leczniczych, dzięki zawartym w niej kannabinoidom, terpenom i flawonoidom. Jednym z głównych kannabinoidów zawartych w konopiach jest THC, czyli tetrahydrokannabinol, który ma działanie psychoaktywne. Jednak oprócz wywoływania efektu odurzenia, pożądanego przez użytkowników rekreacyjnych marihuany THC ma działanie m.in. przeciwbólowe, przeciwwymiotne, i przeciwzapalne oraz antynowotworowe. Drugim najbardziej znanym kannabinoidem jest kannabidiol, czyli CBD. Słynie on z właściwości przydatnych w leczeniu zaburzeń lękowych, depresji, czy bezsenności. Osłabia również on psychoaktywny efekt THC.
Substancje aktywne zawarte w konopiach mają nieograniczone działanie lecznicze, a właściwości przeciwbólowe, przeciwzapalne, neuroprotekcyjne, czy przeciwbakteryjne to tylko niektóre z nich. Oznacza to, że za pomocą medycznej marihuany można leczyć nie tylko łagodne objawy różnych schorzeń, ale także przewlekłe choroby w zaawansowanym stadium.
Konopie lecznicze wykorzystywane są obecnie do leczenia takich chorób jak Alzheimer, Parkinson, epilepsja, stwardnienie rozsiane, reumatoidalne zapalenie stawów, czy depresja. Medyczna marihuana stosowana jest również w leczeniu nowotworów m.in. łagodząc negatywne skutki chemioterapii i radioterapii takie jak nudności i wymioty.
Medyczną marihuanę do celów leczniczych może stosować każdy, o ile nie występują jakiekolwiek przeciwwskazania. O możliwości wdrożenia terapii konopiami u konkretnego pacjenta decyduje lekarz podczas konsultacji. Jeżeli masz wątpliwości, czy kwalifikujesz się do terapii medyczną marihuaną skontaktuj się z nami.
Recepta na medyczną marihuanę to “bilet” do rozpoczęcia terapii. Wystawić może ją każdy lekarz (z wyjątkiem lekarza weterynarii), który posiada uprawnienia do wystawiania recept z symbolem RPW, a zatem także lekarz pierwszego kontaktu. Niestety, powszechny brak podstawowej wiedzy wśród lekarzy POZ na temat konopi i ich zastosowania w medycynie wciąż ogranicza pacjentom dostęp do tego surowca farmaceutycznego. Dlatego najpewniejszym sposobem uzyskania recepty na medyczną marihuanę jest skorzystanie z systemu telemedycznego AnandaMed.pl
Medyczną marihuanę w formie suszu można palić w fajce lub skręcie, ale nie jest to zalecana metoda konsumpcji. Podobnie jak w przypadku palenia papierosów wraz z dymem do płuc wdychane są szkodliwe substancje smoliste i związki rakotwórcze, a wysoka temperatura niszczy związki zawarte w suszu i osłabia działanie lecznicze.
Zdecydowanie zdrowszą i bezpieczniejszą alternatywą tradycyjnego palenia jest waporyzacja. Proces waporyzacji polega na podgrzaniu materiału roślinnego umieszczonego w urządzeniu zwanym waporyzatorem do określonej temperatury, w której materiał ten nie ulega spaleniu i dymieniu. Zamiast tego, powstaje bogata w kannabinoidy i inne drogocenne związki para, która wdychana jest bezpośrednio do płuc. Stamtąd związki konopne wchłaniane są do krwioobiegu i wywołują szereg efektów terapeutycznych. Waporyzacja zapewnia szybkie działanie leku – pacjent odczuwa ulgę już po kilku minutach. W zależności od stopnia nasilenia objawów i przyjmowanej dawki efekt terapeutyczny utrzymuje się do kilku godzin.
Ekstrakt z medycznej marihuany również przeznaczony jest do waporyzacji. Jednak nie jest to jedyny sposób jego konsumpcji. Posłużyć może jako składnik konopnych olejków, czopków, herbat, globulków, maści lub kapsułek. Ekstrakty stanowią także główny składnik olejków konopnych dostępnych w małych buteleczkach z pipetą, co ułatwia dawkowanie. Dzięki bardziej płynnej formie olejki aplikowane są podjęzykowo skąd bezpośrednio przez błonę śluzową trafiają do krwioobiegu.
SUSZ
W polskich aptekach dostępny jest susz z żeńskich kwiatów konopi o następującym stosunku THC i CBD:
Cannabis Flos THC 22% CBD 1% (Aurora)
Cannabis Flos THC 20% CBD 1% (Aurora)
Cannabis Flos THC 8% CBD 8% (Aurora)
Cannabis Flos THC 20%, CBD 0,5% (Canopy Growth)
Cannabis Flos THC 10%, CBD 7% (Canopy Growth)
Cannabis Flos THC 8%, CBD 7% (Canopy Growth)
EKSTRAKT
Ekstrakt można przygotować z każdego suszu medycznej marihuany dopuszczonego do obrotu w Polsce lub z gotowego surowca farmaceutycznego. Niestety, póki co niewiele aptek dysponuje odpowiednią wiedzą i sprzętem, przez co taka usługa realizowana jest tylko w nielicznych aptekach w Polsce.
AEROZOL
W 2012 roku jako pierwszy lek na bazie medycznej marihuany, dopuszczony do obrotu został spray doustny o nazwie Sativex. Wskazaniem do jego stosowania są umiarkowane i ciężkie objawy spastyczności u pacjentów cierpiących m.in. na stwardnienie rozsiane, u których konwencjonalne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
Receptę na medyczną marihuanę można zrealizować w polskich aptekach, które mają pozwolenie na obrót lekami z grupy I-N, a zatem takimi, które zawierają substancje psychoaktywne.
Na dzień dzisiejszy za 1 gram medycznej marihuany pacjent musi zapłacić od 50 do 70 zł, w zależności od apteki, w której realizuje receptę a także ilości leku, który musi kupić i jego dawkowania. Najczęściej medyczna marihuana sprzedawana jest w 5g i 10g opakowaniach. Miesięczny koszt terapii wynosi zatem od kilkuset do kilku tysięcy złotych w zależności od schorzenia oraz zaleceń lekarza. Niestety, na ten moment medyczna marihuana nie jest w Polsce refundowana.
W przypadku suszu przeznaczonego do waporyzacji konieczny jest także zakup waporyzatora, który umożliwi przyjmowanie leku. Jest to wydatek rzędu kilkuset złotych, ale zaawansowane technologicznie urządzenia mogą kosztować nawet kilka tysięcy złotych. Stosunkowo nową usługą świadczoną przez niektóre apteki jest wypożyczanie pacjentom waporyzatorów jakości medycznej.
Chociaż konopie lecznicze mają wszechstronne zastosowanie istnieją pewne przeciwwskazania do ich stosowania.
W zależności od stanu zdrowia danego pacjenta przeciwwskazaniem może być np. wiek poniżej 18 roku życia. W niektórych przypadkach przeszkodą w rozpoczęciu terapii może być historia choroby. Nie zaleca się również stosowania wysokich dawek THC przy chorobach schizofrenicznych, maniakalnych, głębokich depresji, czy myśli samobójczych. Możliwość leczenia medyczną marihuaną wykluczają czasami również niektóre problemy sercowo – naczyniowe, a także alergia na składniki marihuany.
Medyczna marihuana wchodzi również w interakcje z wieloma lekami z grupy m.in. leków: neurologicznych, antydepresyjnych, obniżających ciśnienie oraz przeciwbólowych.
Z tego powodu niezwykle ważne jest, aby decyzję o rozpoczęciu terapii podjął doświadczony i kompetentny lekarz lub specjalista, który wnikliwie przeanalizuje wyniki badań pacjenta i dokładnie zapozna się z historią jego choroby.